αναπαλλοτρίωτοςον δικαίωμα — неотъемлемое право
Νέα ελληνική-Ρωσικά λεξικό. И.П. Хориков, М.Г. Малев. 1980.
αναπαλλοτρίωτος — η, ο (Α ἀναπαλλοτρίωτος, ον) [ἀπαλλοτριῶ] αυτός που δεν μπορεί να απαλλοτριωθεί, ο ανεπίδεκτος απαλλοτριώσεως νεοελλ. αυτός που δεν απαλλοτριώθηκε, δεν περιήλθε στην κυριότητα άλλου (κυρίως τού Δημοσίου) … Dictionary of Greek
αναπαλλοτρίωτος — η, ο 1. εκείνος που δεν απαλλοτριώθηκε: Υπάρχουν ακόμη πολλά μεγάλα κτήματα αναπαλλοτρίωτα. 2. εκείνος που δεν μπορεί ή δεν πρέπει να απαλλοτριωθεί, να εκχωρηθεί, να πουληθεί: Οι αρχαιολογικοί θησαυροί είναι αναπαλλοτρίωτο κτήμα του έθνους … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
αναλλοτρίωτος — η, ο 1. αυτός που δεν αλλοτριώθηκε ή δεν επιδέχεται αλλοτρίωση 2. ο αναπαλλοτρίωτος* 3. μτφ. αυτός που δεν μεταβάλλεται στη φύση του «αναλλοτρίωτη συνείδηση», «αναλλοτρίωτο άτομο». [ΕΤΥΜΟΛ. < αν στερ. + αλλοτριώνω. Η λ. μαρτυρείται από το 1840 … Dictionary of Greek
ανεκποίητος — η, ο (Α ἀνεκποίητος, ον) 1. εκείνος που δεν έχει εκποιηθεί, που δεν έχει πουληθεί 2. αυτός που δεν είναι δυνατόν να πουληθεί, αναπαλλοτρίωτος αρχ. αυτός που δεν μπορεί να εκλείψει, να αφανιστεί. [ΕΤΥΜΟΛ. < εκποιώ. Η λ. μαρτυρείται από το 1546… … Dictionary of Greek
